Ik moet sterk zijn

Verhaal over Wil en hoe een overtuiging kan leiden tot een burn-out.

Wil is moe. Eigenlijk moe gestreden.

En toch sleept ze zichzelf elke ochtend het bed uit. Haar man weet inmiddels dat hij haar een beetje met rust moest laten in de ochtend. In stilte voeren ze beiden hun eigen ochtendritueel uit. Elke ochtend, zo nu ook geeft hij haar een kus op haar rechter schouder op moment dat ze voor de spiegel staat. Hoe haar dit ook vertedert, toch roept het meteen een schuldgevoel op bij haar. “Want waar is die leuke, energieke, zorgzame vrouw in haar toch gebleven?” Een compliment maken naar haar man kost tegenwoordig al zoveel energie. Hij kijkt naar haar en vraagt zich af of deze situatie nog lang zal duren. Ze hadden vroeger zoveel lol samen.

Haar zoon – de vroege vogel van het gezin – is al beneden. Vanaf het moment dat ze hem ziet, vermant ze zich en probeert zo positief en sterk mogelijk te reageren. Ze regelt met moeite, maar met een glimlach een aantal zaken voor hem. Ze aait hem over zijn bol. Hij leunt nog steeds op de organisatiekracht van zijn moeder, al is hij met 16 jaar prima in staat om zijn eigen dingen te regelen. Hij vindt het wel gemakkelijk. Al is zijn moeder de laatste tijd een beetje stil, zijn contact via zijn mobiel met de buitenwereld roept en is net iets interessanter dan zich echt af te vragen wat er eigenlijk met haar aan de hand is. Daarnaast heeft hij niet geleerd om over deze ongemakkelijke dingen te praten. Zijn ouders lijken altijd alles onder controle te hebben. Haar gevoel dat zij de laatste tijd nu niet de gezelligste thuis is, houdt haar tegen om hem te vragen of hij nu eens zelf dingen wil regelen. Ze wil niet nog meer tekort schieten.

Wil heeft een paar lastige jaren achter de rug. Ze vindt dat ze dit goed had gedragen. Zonder daarmee andere mensen lastig te vallen, heeft ze het in haar ééntje de dingen verwerkt en een plaatsje gegeven. Ze heeft zich hiermee bewezen hoe sterk ze is, daar is ze best trots op.

“Deze situatie zal ook wel weer voorbij gaan, zolang ik me sterk hou,” mijmert ze.

Op haar werk aangekomen staart ze naar haar to-do list. Een paar deadlines hijgen haar in haar nek. Haar leidinggevende loopt langs en vraagt of ze hulp nodig heeft. Even aarzelt ze, maar met het idee dat ze hem daar niet mee kan lastig vallen, schudt ze hoofd. Hij roept nog: “als het verandert, dan weet je me te vinden, hè?!” Ze is erg bewust geweest van haar gedachte dat ze dit toch niet gaat doen, al doet haar dat een beetje pijn.

Ze denkt aan gisteren, dat ze laat naar huis ging om zoveel mogelijk af te krijgen. Iedereen was naar huis. Haar focus was groter omdat ze niet zo snel afgeleid kon worden. Maar het werk was nog niet af en daarom besloot ze nog iets mee te nemen naar huis. Om 21.00 uur klapte ze haar computer open en ging achter de eettafel zitten. Haar man reageerde nogal geërgerd. Ze kregen woorden en van werken kwam eigenlijk niet veel meer terecht. Ze snapte zijn behoefte om iets gezelligs te doen, maar voelde zich tegelijkertijd onbegrepen en daarom had ze verdedigend gereageerd.

Nogmaals kijkt ze naar dit te lange to-do lijstje, ze voelt haar hartslag al weer sneller kloppen dan eigenlijk normaal is. De tranen prikken achter haar ogen. Haar mantra die haar de laatste tijd zo vaak heeft geholpen herhaalt ze steeds in haar gedachten: “ik moet sterk zijn, ik moet sterk zijn, ik moet sterk….” Een collega spreekt Wil aan en daarmee schrikt ze uit gedachten. Of Wil iets van haar wil overnemen, ze voelt zich niet zo lekker en wil naar huis. “natuurlijk, geen probleem,” klinkt er automatisch uit Wil haar mond.

Ze spreekt zichzelf nogmaals toe: “kom meis, sterk zijn, je kan dit echt wel aan, even doorzetten…..” Om 18.00 uur na een paar uur bikkelen, heeft ze de deadlines gehaald. Haar baas is blij, bestudeerde wat zij hem overhandigt, geeft haar een compliment waar hij doorgaans niet zo scheutig in is. Maar dit raakt Wil niet meer, ze is er zelf helemaal niet zo tevreden over en vertrekt met wat sombere gedachten naar huis. Het geeft haar weer lucht dat de deadlines voorlopig weer zijn gehaald en spreekt zichzelf toe dat ze het nog wel even vol kan houden…..

Contraproductieven

Wil moet sterk zijn van haar zelf. Ze heeft met deze gedachte al veel behaald, overwonnen en is trots op deze kracht van haar. Alleen hoe ze het nu toepast is niet meer dienend. Ze probeert daarmee ook iets te vermijden. Ze wil namelijk niet opgeven, toegeven, hulp vragen of iets overdragen. Ze vindt dit onbewust een zwaktebod. Deze conclusie heeft ze ergens gemaakt in haar leven, zonder dat ze hier bewust echt erg in had.

Ze past een aantal gedragingen toe die contraproductief werken. Echter denkt Wil ergens dat het voor haar werkt, want het valt onder haar idee van sterk zijn.

Er zijn 8 contraproductieve gedragingen, Wil past er met name deze 3 toe:

Zelf doen: niet delegeren, geen hulp vragen, dingen zelf oppakken, want haar perfectionisme drijft. Het moet wel goed gebeuren, als ze het zou delegeren en het is niet goed genoeg rekent ze het zichzelf aan. Geen hulp accepteren, dit valt niet onder ‘sterk’ zijn.
Nice guy: ze wil aardig zijn, geen confrontatie aangaan, ze helpt de ander wel, maar accepteert zelf geen hulp. Ze zegt snel ja, ook bedoelt ze nee. Zo neemt ze automatisch nog iets op haar bordje van haar collega die zich niet zo lekker voelt.
Stuk maken: ze beoordeelt haar resultaten en eigen handelen snel negatief en als vanzelfsprekend of gewoon. Haar zelfwaardering zakt hier door. Haar ‘deadlines’ waren niet goed genoeg in haar ogen. In andere omstandigheden had ze het waarschijnlijk nog niet aan haar baas gegeven. Ze nam zijn compliment ook niet echt aan. Ook het denken dat ze tot last is voor de ander en daarmee niet voor zichzelf opkomt is een gevolg van contraproductief ‘Stuk maken’. In de rol van liefdespartner en als moeder vindt ze zichzelf ook te kort schieten en daarmee laat ze zichzelf niet echt zien en gaat ze maar door.

Eigenlijk werkt haar mantra ‘ik moet sterk zijn’ meer als ‘ik mag niet zwak zijn’. Daardoor probeert Wil steeds maar te handelen wat in haar oordeel STERK is. Wil stevent op deze wijze op een burn-out af.

– Wil werkt in een organisatie die oog heeft voor hun personeel. In haar functioneringsgesprek die gepland stond, valt ze een paar keer stil. En met wat kritische vragen houdt ze het niet meer droog. Gelukkig heeft Wil samen met de organisatie kunnen voorkomen dat ze uit zou vallen. Door zichzelf te ontwikkelen en een aantal omstandigheden te veranderen, heeft Wil het weer naar haar zin en is ze niet meer zo hard voor zichzelf. Ook thuis heeft ze een aantal dingen veranderd. Zo is het huishouden meer verdeeld, praten ze beter met elkaar en is de gezelligheid weer terug –

————————————————————————————————————————————————————————————————————-

Symptomen van een burn-out

De impact van een burn-out waarbij je echt thuis komt te zitten heeft vaak grote impact. Symptomen van een burn-out tijdig herkennen én erkennen is ontzettend belangrijk. Het helpt je namelijk een burn-out te voorkomen of de kans erop aanzienlijk te verkleinen. Doe je niets? Dan riskeer je het volledig opgebrand te raken; emotioneel en lichamelijk.

Hier kan je een burn-out aan herkennen:

Stress, spanningsklachten;
Geen energie, geen zin lusteloos;
Geen overzicht meer, vergeetachtig;
Denken en focus kost veel energie;
Piekeren en/of slecht slapen;
Verminderde lichamelijke conditie;
Overgevoelig en snel geïrriteerd;
Onzekerheid;
Lichamelijke klachten (als o.a. hartkloppingen, hoofdpijn, gespannen spieren, buikklachten, hoge ademhaling);
Onverschilligheid m.b.t. zaken waar je normaal gesproken betrokken bij voelt;
Overgevoeligheid m.b.t. zaken waar je normaal goed mee om kan gaan.

Herken je jezelf in een aantal punten of wellicht herken je raakvlakken in het verhaal van Wil, vraag dan een gratis consult aan of test aan om een beeld te vormen om een eventuele burn-out te constateren.

Tips om een burn-out aan te pakken:

Probeer indien mogelijk je niet helemaal ziek te melden, al kom je wekelijks maar 1 keer een paar uur.
Blijf of kom in beweging. Maar niet te veel. Sommige mensen sporten juist te zwaar of te veel. Je lijf maar moet herstellen, dan helpt overmatig sporten niet. Dit maakt namelijk hormonen aan die je bij spanning of een burn-out al te hoog in je lijf hebt, waardoor we in een vicieuze cirkel blijven. Te weinig of niet bewegen zorgt dat we te veel met piekergedachten bezig blijven.
Zorg dat je genoeg gezonde vetten, vitaminen en minarelen eet!
Kijk naar waar je plezier en energie aan beleeft en doe daar elke dag iets van.
Deel over je situatie! Probeer het niet alleen op te lossen! Vraag en accepteer hulp! Mensen zullen je willen helpen! Stop met de gedachte dat dit een last kan zijn voor anderen!

Tegelijkertijd zal je eigen gedachten, valkuilen, je automatismen moeten leren kennen en herkennen! Met name een positieve verandering op gebied van zelfbeeld is belangrijk om echt de kern van het probleem aan te pakken.

Back on Track

Back on Track is een speciaal traject voor mensen met spannings-, vermoeidheids-, stress- of burn-outklachten. Voor zowel mensen die dreigen uit te vallen, of al thuis zijn. Het traject kan ook deels gevolgd worden om op een duurzame manier balans te creëren.

Doelen zijn onder andere om met plezier, energie, zelfvertrouwen en zelfwaardering (terug) in het werkveld te functioneren.

Back on Track helpt je zowel praktisch, als ondersteund en om je een wezenlijke verandering op gebied van deze automatismen die contraproductief werken te bewerkstelligen.

Meer weten?

Maak een afspraak voor een gratis consult via max@maxwise.nl
Of vraag naar de mogelijkheden via max@maxwise.nl of 06 4201 8980