Drie dwaze dagen

Gewoonlijk stellen we onze eigen blog op, maar dit keer delen we een blog van een van onze deelnemers van de januari-training, Pauline! Hoe geweldig is dat? Hartelijk dank voor het delen van je blog en je prachtige woorden. Geniet ervan!

Drie dwaze dagen

“Wil je meer energie, veerkracht en zelfvertrouwen? Wil je kunnen omgaan met forse tegenslagen in het heden of verleden? Wil je bestand zijn tegen werkdruk en stress om burn-out te voorkomen of te genezen?”

Als dat eens zou kunnen, verzuchte ik een aantal maanden geleden toen ik de Maxellence training bekeek op de website. Ik had op dat moment heel wat ballen hoog te houden, zowel op het werk als privé en ondanks dat het jongleren me nog best goed afging wist ik dat er iets moest veranderen. Ik besloot me op te geven.

Natuurlijk had ik eerst met mijn leidinggevende overlegd. En erbij gezegd dat ik niet van plan was om de organisatie te verlaten, zoals de college die de training een paar jaar eerder had gevolgd. Want deze training kan je echt veranderen, zo had zij laten zien. Dat wilde ik ook wel, veranderen. Meer rust in mijn hoofd en meer regie op mijn eigen leven. Een bekende wens van de moderne 50-plus vrouw.

Nu is het februari en kijk ik terug op de training. Wat een avontuur. Ik was niet op mijn best die eerste dag. Had slecht geslapen en was na de autorit naar Breda al moe voordat de dag echt begon. Had ik er wel goed aan gedaan? Het lukte niet eens om hele dagen te werken, hoe ging ik dit volhouden? Maar nu ik er toch was, zou ik er helemaal voor gaan. Hier heb je mij, doe met me wat je wilt.

Wat er die eerste drie dagen met mij gebeurde is moeilijk te beschrijven. ‘Het is een individuele training, maar wel in een groep’, zo leidde Jeroen de training in. Nu begrijp ik goed wat hij daarmee bedoelde. De groep was fijn en gaf veel steun. Ook nu nog, na de training. Maar uiteindelijk moet je het zelf doen. En ja, daarvoor moet je best wat overwinnen. Zeker een nuchter type als ik. Maar Jeroen en Joyce zagen haarfijn wat ik nodig had en gaven het vertrouwen om me steeds wat meer open te stellen. Het werden drie dwaze dagen, vol nieuwe ervaringen en inzichten.

Op de vierde dag, een week later, was het resultaat al zichtbaar. Ik voelde me lichter, vrijer en blijer. En kreeg dat te horen ook. Heerlijk om alle complimenten in ontvangst te nemen over hoe goed ik eruit zag. Ook iets was ik daar geleerd heb.

Wat deze training me gebracht heeft? Ik weet beter wat ik wil, sta positiever in het leven en kan de situatie beter accepteren, in plaats van ertegen te blijven vechten. Ook mijn teamleider ziet het verschil. ‘Je bent wel opgeknapt van die cursus hè, zei hij de eerste dag dat ik weer op kantoor was. Was het zo erg met mij gesteld dan, dacht ik. Maar ik zei ‘Dankjewel’.

Op mijn thuiswerkplek hangt al een paar jaar een post-it aan de muur. ‘Het is wat het is’, staat erop.  Hoe vaak heb ik dat al niet tegen mezelf gezegd als het tegen zat. Als ik er nu naar kijk voelt het anders. Ik weet, nee voel dat het waar is. De situatie kun je niet altijd veranderen, maar wel hoe je ermee omgaat. Klinkt als een open deur, maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Want open deuren geven pas toegang als je het lef hebt om er doorheen te stappen.

Pauline Slaa