skip to Main Content

Drijfveren, wat drijft jou?

Drijfveren, wat drijft jou?

Drijfveren, er zijn verschillende definities aan te hangen. De betekenis die wij geven vraagt je: Wat drijft jou, wat brengt jou in beweging? Zomaar….. Met andere woorden: Wat laat jouw hart huppelen, of doet je hart sneller kloppen? Waar word je blij van?

Een jong kind kan ergens intens van genieten. Je ziet het aan hun focus, hun snoetje, hun energie. Wij- als volwassenen – kunnen dan nog wel eens de plank misslaan door heel geïnteresseerd te vragen: Waarom vind je dat leuk? Een kind denkt dan relatief lang na over hoe hij die vraag moet begrijpen. Kan je glazig aankijken en zegt dan: “gewoon, omdat ik het leuk vind.”

Als kind wilde ik op gymnastiek. Niet persé omdat de turnoefeningen zo leuk leken, of omdat ik dacht ik er goed in zou zijn. Nee, meer omdat de sfeer me aansprak en mijn vriendinnetjes op gymnastiek zaten. Echt lol had ik er niet in. Ik vond het gewoon gezellig. Ik weet nog goed hoe lastig ik het vond. Bij het oefenen lukte het me niet om over de bok heen te komen. Bij de uitvoering/wedstrijd die hierop volgde had ik mezelf aangemoedigd, mezelf streng aangesproken en vertelde mezelf: “dit keer gaat het me lukken, ik kom er overheen.” Ik nam een aanloop met alle moed die ik verzameld had! En het lukte, ik sprong er overheen! Echter, ik had net niet genoeg vaart, want ik kwam op de mat terecht, viel achterover op mijn billen en eindigde onder de bok.

Ik weet nog dat ik daar zat. Hilarisch vind ik het nu. Maar op dat moment dacht ik: “ik wil niet meer op gym.” De sfeer en mijn vriendinnen waren niet genoeg redenen om te doen wat ik eigenlijk niet leuk vond en waar ik tevens helemaal niet goed in was.

Ik koos mijn volgende sport. Geïnspireerd door mijn zus, ging ik op Jazzdansen. Ik vond het best spannend, want ik kende daar wel kinderen, maar mijn echte vriendinnetjes van toen zaten op gym. Ik ging toch en na de eerste les wist ik: dit vind ik leuk! De ‘zwier’ die ik beleefde vond ik heerlijk. En opeens was een optreden niet meer erg! Want als ik de ‘zwier’ ervaarde, vergat ik dat het op een podium plaats vond. Ik ben nooit meer gestopt met dansen. Ik ben nu 46 en een paar keer verhuisd en Jazzdansen doe ik nog steeds.

Ik kan het niet goed uitleggen, maar ‘zwier’ ervaren is wat ik heerlijk vind en dus een drijfveer van mij.

Het was 1990. Ik was 13 en de Golfoorlog begon, iets was we live konden zien op TV. Deze oorlog werd gekenmerkt door het eerste gebruik van livebeelden van de frontlinie met name uitgezonden door CNN, maar ook te zien op Nederlandse zenders. Ik vond het schokkend. Ik kon het niet geloven. En in die tijd nog heel naïef en onwetend over alle verschrikkelijkheden die plaats vinden op onze aarde.

Ik dacht erover na in onze badkamer. Ik stond voor de spiegel. Ik zie me nog staan in die geel/oranje badkamer, zoals Rutte zou zeggen een ‘actieve’ herinnering 😉. Ik keek mezelf recht aan in de spiegel en sprak als het ware Saddam Hussein aan. Ik wilde met mijn pure kinderhart tegen hem zeggen dat oorlog geen antwoord en oplossing was. Ik had een heel betoog. Ik wilde hem uitleggen dat de pijn, verdriet en angst die mensen ervaren in oorlog geen optie was. Ik dacht – als ik hem dit allemaal zeg – dat snapt hij dit vast en draait hij wel bij. Wat had ik dat graag willen zeggen. Ik ervaarde dit echt als een vuurtje in mij.

Later besefte ik dat dit moment één van de momenten is geweest waarin ik besefte wat ik later wilde worden. Ik wilde iets goeds doen, ik wil positiviteit brengen. Nu kan ik het meer duiden als zingeving, een betekenisvolle bijdrage hebben, een positief effect brengen in mensenlevens. Een verschil betekenen.

Ik kan dus zeggen dat ‘zingeving, puurheid, het verschil willen maken & positiviteit’ drijfveren zijn van mij.

Zo ben ik het maatschappelijk werk ingerold, maar toen ik zelf als deelnemer in de zaal zat in training ‘persoonlijke ontwikkeling’ en ik de trainer zag, wist ik: zij ervaart ‘zwier’ voor de zaal, de  ‘zwier’ die ik bij het dansen ervaar. De speelsheid, de creativiteit, het in het moment kunnen zijn. Dat wilde ik ook. Zogezegd, zo gedaan. Langzaam maakte ik stappen in kennis, opleiding en ervaring om voor de zaal te komen staan. Maar toen ik daar eenmaal ervaring in kreeg knaagde er nog iets. Het vastgetimmerde protocol, hoe je als trainer in de organisatie waar ik werkte moest bewegen werkte voor mij benauwend.

Ik had behoefte aan ruimte. Ik dacht terug aan mijn jeugd. De ruimte die ik letterlijk had op Texel. Daar ervaarde ik vrijheid. Strand, de wind, de meeuwen, de zilte lucht. Wat vond ik dat altijd heerlijk, mijn jas groot maken en hangen in de wind, omvallen als de wind wegviel en vertrouwen op wat de wind brengt. Niet voor niets denk ik dat ik zeilen zo fijn vond toen mijn man mij daar mee liet kennis maken.

De laatste sleutel was dus vrijheid. De vrijheid van ondernemer zijn, de vrijheid om eigen beslissingen te maken, zelf vorm te geven, mijn eigen ideeën kwijt te kunnen.

Ben jij bewust van je drijfveren? En vang jij je signalen op wat jij heerlijk vindt? En komt dit terug in je werk?

Als ik mensen tegenkom in het zoeken naar ander werk, kijken ze vaak met de volgende bril:

  • welke opleidingen heb ik?
  • wat is mijn ervaring?
  • waar ben ik goed in?
  • wat zijn mijn kwaliteiten?
  • welke waarden vertegenwoordig ik?

Maar onze drijfveren hebben we lang niet altijd goed op ons netvlies staan. Terwijl je drijfveren je drijven, zomaar! Dat kost geen energie, dat geeft je energie!

Wil je onderzoeken wat jou echt drijft, kijk eens gewoon terug naar wat je echt heerlijk vond/vind om te doen of mee te maken en wat vertelt jou dit?

Wil je een drijfverensessie doen of onderzoeken wat je echt wilt door middel van loopbaan coaching? Neem dan vooral contact op voor een vrijblijvend gesprek.

 

Joyce van der Velden, coach, trainer in persoonlijke ontwikkeling, persoonlijk leiderschap haalt haar inspiratie vaak uit haar dagelijkse leven. Met kleine zinnetjes van zichzelf, familie, vrienden of onbekenden, zinsneden uit artikelen, liedjes of boeken, spreuken uit films en media brengt ze haar eigen gedachten graag op gang om kritisch te zijn en te leren.

Met krachtige trainingsprogramma’s traint en inspireert ze mensen voor een hogere kwaliteit van leven, professioneel en persoonlijk.

Back To Top