Kanjer in DUMPEN

Kanjer in dumpen

Met één oog gesloten en met één oog open ben ik aan het typen. ‘DUMPEN’ is het woord wat op mijn post-it staat en dat heb ik rechtsboven op mijn beeldscherm geplakt.

Het oog wat ik gesloten heb is mijn kritische oog. Vorige week schreef ik ook aan mijn boek, op één of andere manier was ik mijn kritische oog vergeten die dag. Heerlijk! Dat oog lag nog thuis op mijn nachtkastje. Of in mijn lenzenpotje. Maar vandaag heb ik hem per ongeluk ingedaan bij het indoen van mijn lenzen.

Mijn andere oog, wat open is, heeft vandaag nieuwsgierigheid, verwondering en gedrevenheid in zich. Een fijne lens! Daarmee ben ik trouw aan mijn eigen plan. Ik schrijf en ben blij met elk woord wat op papier komt. Af en toe kijk ik even naar de Post-It en lees het woord DUMPEN. Het helpt me te herinneren dat ik tijdens het schrijven niet hoef te redigeren. Dat is pas fase 2 in het proces van het schrijven van mijn boek.

Vandaag hoef ik nog niet te redigeren, ik hoef nog niet kritisch te zijn. Vandaag mag ik letterlijk met gedrevenheid dumpen van alles wat in mij zit: mijn kennis, mijn ervaringen, mijn verhalen, mijn missie, mijn ideeën, mijn intelligentie, mijn creativiteit, mijn wijsheid. En daarop vertrouwen. En mijn nieuwsgierige en verwonderende oog ziet daardoor verrast wat er goed is van wat ik heb geschreven.

Per ongeluk doe ik toch ook weer mijn kritische oog open. “Oei! Die zin loopt niet lekker, wat staat er nou eigenlijk. Had ik dit net ook al niet geschreven? Maar dan met andere woorden? Dit is dubbel, saai zeg. Wat een chaos! Zo krijg ik er nooit een verhaallijn in.” De innerlijke criticus in mij staat op en slaat op hol. Ik krijg er een onzeker gevoel van in mijn buik.

Het mooie is dat ik nu precies bezig ben met het hoofdstuk waar dit over gaat: kies je ervoor om de kern van je probleem te zijn of de kern van je geluk? Wat zegt je innerlijke IK tegen jezelf? Wat communiceer je aan jezelf? Hoe klinkt alles wat er in je hoofd omgaat? En hoe – nog veel belangrijker – hoe kan je schakelen als je belemmerende gedachten hebt? En – als je schakelt – doe je dan daardoor weer wat goed en nodig is? Welke positieve, ondersteunende overtuiging helpt jou in de situatie waar jij nu in zit?

Vandaag houd ik het simpel. 😉 Ik sluit gewoon mijn linkeroog weer en richt me op het woord: dumpen. Wat ik enkel en alleen lees met mijn nieuwsgierige, verwonderende en gedreven oog.

En zo realiseer ik weer een hoofdstuk. Dankbaar kijk ik naar mezelf en naar de lessen van vandaag:

Door het schrijven van een boek plaats ik mezelf buiten mijn eigen comfort-zone en leer ik me suf!
Ik kan kiezen om toch te vertrouwen ondanks ik het vertrouwen niet voel!
Ik kan ook gewoon in actie zijn en handelen zoals ik dat wil, ook op een ‘verkeerde-lens-in-gedaan-dag’
Ik ben in staat om de theorie uit mijn eigen boek toe te passen. Ook wel leuk, toch?! 😊
Ik kan mezelf aansporen, inspireren en ik kan schakelen! En nog plezier hebben ook!
Ik kan kiezen welk zelfbeeld me vandaag het beste past en ik kies: ik ben een kanjer (in dumpen)!

Joyce van der Velden, coach, trainer in persoonlijke ontwikkeling, persoonlijk leiderschap haalt haar inspiratie vaak uit haar dagelijkse leven. Met kleine zinnetjes van zichzelf, familie, vrienden of onbekenden, zinsneden uit artikelen, liedjes of boeken, spreuken uit films en media brengt ze haar eigen gedachten graag op gang om kritisch te zijn en te leren. Met krachtige trainingsprogramma’s traint en inspireert ze mensen voor een hogere kwaliteit van leven, professioneel en persoonlijk.

klik hier voor meer blogs van Joyce